Hiçbir şey – Her şey

Sen benim her şeyimsin

Gözlerimi her açtığımda aklıma ilk gelen

Her kapattığımda da  giren rüyalarıma

Kalbimdeki heyecansın sesini her duyduğumda

Boğazımdaki kuruluk, dilimin ucundaki tutukluk

Kekemeliğim elimde olmayan, aptallaştıran

Kızartan aniden yanağımı,

Çocuk gibi hissettiren bazen

Bazen de halden hale sokan

Beni benden alan, sevgisiyle kavuran

Ateşten bir kor parçasıyım sayende

Yanmak yasak oysa bana

Sana da yakmanın yasak olduğu gibi

Ama ben yandım çoktan

Daha o ilk bakışta, o ilk gülüşte,

O yaz akşamı,  öğleden sonra sahilde

Sen….ilk aşkım…

Sen,  herşeyim oldun bana

Ama bunu hiç bilmedin

Çünkü sustum

Susarak yaşadım aşkımı, yanışlarımı

Kendime bile itiraf edemedim sevgimi

Sadece sustum ve sessizce yaşadım aşkımı

Şimdi sen benim hiçbir şeyimsin, her şeyim olsan da…

Ben de bilemedim ama,

Ben senin neyinim bu hayatta

Hiçbir şeyinim galiba ben de senin…

Çünkü sen de sustun sesizce, çaresizce

Çok saf, masum ve güzeldi oysa ki yaşananlar

Birbirini bulan iki ruh, iki beden,

Konuşmadan anlaşan

Ama bir adım ötesine hiç geçemeyen ,

Biten bir gün başlamadan

Hiç başlayamadan

Yaşanmamışçasına yaşanılan…

Yıllarca yaşanmış gibi hatırlanan

Hatırlandıkça yaşanan ilk anki gibi…

Çoğalan…Artan…

Büyüyen…Nefesini kesen…

Her hatırladıkça gözlerden taşan…

Acıtan kalbini, paylaşılamayan

Yaktıkça yakan, kor oldukça olan

Hep kor olan…

Kor olmaya razı iki hiçbirşeyinimden

Bir her şeyinim çıkar mıydı acaba?

Benim için sen benim hiçbir şeyimsin, her şeyim olan…

Acaba ya ben neyinim senin?

Aradan geçen onca yıla inat

Hala ben de senin hiçbirşeyin miyim acep, her şeyin olan?

Hala aklının bir köşesinde tatlı bir anı, arada bir göz kırpan mı

Yoksa hatırladıkça dudak kenarındaki  kıvrılış mı

Sahildeki o leylak renkli elbiseli kız mıyım hala deniz kabuğu toplayan

Geceleyin balkonda  şarkılar söyleyen miyim yoksa pencerene doğru!

Söyle….Ya sen neyimsin benim?

Her sabah uyandığında perdesini açan mı bana günaydın demek için

Herkesi atlatıp yanıma gelen mi sahilde, seninle gidemeyince üzülmeyeyim diye

Biz birbirimizin neyiyiz diye sormadık ki hiç…

İkimiz de birbirimizin hiçbir şeyiyken

Bu kadar her şeyi olan

Böyle birbirinden uzak ama birbirine bu kadar gönülden bağlı

Ama ayrı ayrı

Uzak ama bir o kadar yakın

Yakın ama bir o kadar yasak

Yaşadık bunca yıl

Ayrı gayrı

Hiçbir şeyden herşey

Herşeyden hiçbir şey olmuyor

Olmuyor ayrı gayrı

Ama biz oldurduk bunu da

Ayrı ayrı bir şey olduk

Sen bir şeyler oldun

Ben sadece bir şey

Hala ilk günkü gibi seven

İlk günkü gibi aşık

İlk günkü gibi tutkulu

İlk günkü gibi kalp çarpıntılı

Ya sen!

Seslendiğim zaman orda olacak mısın gene?

İçindeki katılık, buz tutmuşluk

Yumuşayacak mı aniden bir selam ile

Hatırlayacak mısın gene maziyi sessizce

Tatlı bir gülümseme sesinde

……. yıl öncesinden güzel anılar deyip

Parçalayacak mısın içimi yoksa son konuşmamızdaki gibi!

Vazgeçmişsin artık benden,  anladım

Ve anladım artık ben senin hiçbir şeyinim, her şeyin olmayan

Olsun…

Zamanla unutulur herşey demişler

Demişler de ….

Deme….deme…

İstemem duymak benden vazgeçtiğini…

Ben senden vazgeçmedim çünkü…

Hiçbir şey istemedim senden

Ama şimdi istiyorum

Benden vazgeçme…

N’olur…

Benden vazgeçme…

Dudağındaki o tatlı kıvrılıştan vazgeçme…

O hülyalı bakıştan…

Benden…

Ben….Hiçbir şeyinden…

AYŞEN CUMHUR ÖZKAYA – 14.3.2013

“Dilara Aksoy’un 10.3.2013 tarihli şiirinden etkilenerek yazılmıştır.”

********************************************************************************

Gözlerim kan çanağı
Bir şeyin içinde hiçbir şeyim artık
Ben senin hiçbir şeyinim
Gözlerini kapattığında aklına gelmeyen…

Adımı duyduğunda kalbindeki heyecan olamıyorum
Sesimi duysan, nefesini bir an için tuttuğun olamıyorum
Ben senin hiçbir şeyin olamıyorum
Kalbimdeki tahtı yalnız sana vermekle geç mi kaldım?
Gözüm de yüreğim de başkasını görmez,
Sana gelmek için geç mi kaldım?

Yüreğim keşkeler denizi
Yüzsem, yüzerken boğulsam
Ben senin hiçbir şeyinim
Elini yüreğine koyduğunda orada hissetmediğin…
Ağlıyorum kendi hâlime

Sevdiğimi biliyorsun, kalbindeki heyecan olamıyorum
Sensiz olamadığımı biliyorsun, her şeyin olamıyorum
Bil ki, bunca kırgınlığa, telaşa, yanlışa rağmen
Seni sensiz çok seviyorum
Gözyaşlarımdan yağmur biriktirdim sana
Acele et, üşüme
Üşümene,
Terlemene,
Hasta olmana,
Acı çekmene razı olamam.
Bensiz mutluysan, seni mutsuz edemem,
Kıyamam.
Geç anladım aşkın şefkat dolu hâlini
Sana geç mi kaldım?
Açsan kapıyı, girsem içeri,
Sevsen öyle deli
Her şeyi unutmaya razıyım.
Her şeyin içinde hiçbir şeyim…
Ellerimi uzattığım yerde sensiz kimseyim…
Al beni sevgilim, al beni yanına,
Sensiz ölüm bile ölüm değil,
Al beni yanına,
Gözlerine bakıp da öleyim
Son nefes ise son nefes,
Yeter ki senin yanında öleyim…
Dilara Aksoy