Hiçbir şey – Her şey
Sen benim her şeyimsin
Gözlerimi her açtığımda aklıma ilk gelen
Her kapattığımda da giren rüyalarıma
Kalbimdeki heyecansın sesini her duyduğumda
Boğazımdaki kuruluk, dilimin ucundaki tutukluk
Kekemeliğim elimde olmayan, aptallaştıran
Kızartan aniden yanağımı,
Çocuk gibi hissettiren bazen
Bazen de halden hale sokan
Beni benden alan, sevgisiyle kavuran
Ateşten bir kor parçasıyım sayende
Yanmak yasak oysa bana
Sana da yakmanın yasak olduğu gibi
Ama ben yandım çoktan
Daha o ilk bakışta, o ilk gülüşte,
O yaz akşamı, öğleden sonra sahilde
Sen….ilk aşkım…
Sen, herşeyim oldun bana
Ama bunu hiç bilmedin
Çünkü sustum
Susarak yaşadım aşkımı, yanışlarımı
Kendime bile itiraf edemedim sevgimi
Sadece sustum ve sessizce yaşadım aşkımı
Şimdi sen benim hiçbir şeyimsin, her şeyim olsan da…
Ben de bilemedim ama,
Ben senin neyinim bu hayatta
Hiçbir şeyinim galiba ben de senin…
Çünkü sen de sustun sesizce, çaresizce
Çok saf, masum ve güzeldi oysa ki yaşananlar
Birbirini bulan iki ruh, iki beden,
Konuşmadan anlaşan
Ama bir adım ötesine hiç geçemeyen ,
Biten bir gün başlamadan
Hiç başlayamadan
Yaşanmamışçasına yaşanılan…
Yıllarca yaşanmış gibi hatırlanan
Hatırlandıkça yaşanan ilk anki gibi…
Çoğalan…Artan…
Büyüyen…Nefesini kesen…
Her hatırladıkça gözlerden taşan…
Acıtan kalbini, paylaşılamayan
Yaktıkça yakan, kor oldukça olan
Hep kor olan…
Kor olmaya razı iki hiçbirşeyinimden
Bir her şeyinim çıkar mıydı acaba?
Benim için sen benim hiçbir şeyimsin, her şeyim olan…
Acaba ya ben neyinim senin?
Aradan geçen onca yıla inat
Hala ben de senin hiçbirşeyin miyim acep, her şeyin olan?
Hala aklının bir köşesinde tatlı bir anı, arada bir göz kırpan mı
Yoksa hatırladıkça dudak kenarındaki kıvrılış mı
Sahildeki o leylak renkli elbiseli kız mıyım hala deniz kabuğu toplayan
Geceleyin balkonda şarkılar söyleyen miyim yoksa pencerene doğru!
Söyle….Ya sen neyimsin benim?
Her sabah uyandığında perdesini açan mı bana günaydın demek için
Herkesi atlatıp yanıma gelen mi sahilde, seninle gidemeyince üzülmeyeyim diye
Biz birbirimizin neyiyiz diye sormadık ki hiç…
İkimiz de birbirimizin hiçbir şeyiyken
Bu kadar her şeyi olan
Böyle birbirinden uzak ama birbirine bu kadar gönülden bağlı
Ama ayrı ayrı
Uzak ama bir o kadar yakın
Yakın ama bir o kadar yasak
Yaşadık bunca yıl
Ayrı gayrı
Hiçbir şeyden herşey
Herşeyden hiçbir şey olmuyor
Olmuyor ayrı gayrı
Ama biz oldurduk bunu da
Ayrı ayrı bir şey olduk
Sen bir şeyler oldun
Ben sadece bir şey
Hala ilk günkü gibi seven
İlk günkü gibi aşık
İlk günkü gibi tutkulu
İlk günkü gibi kalp çarpıntılı
Ya sen!
Seslendiğim zaman orda olacak mısın gene?
İçindeki katılık, buz tutmuşluk
Yumuşayacak mı aniden bir selam ile
Hatırlayacak mısın gene maziyi sessizce
Tatlı bir gülümseme sesinde
……. yıl öncesinden güzel anılar deyip
Parçalayacak mısın içimi yoksa son konuşmamızdaki gibi!
Vazgeçmişsin artık benden, anladım
Ve anladım artık ben senin hiçbir şeyinim, her şeyin olmayan
Olsun…
Zamanla unutulur herşey demişler
Demişler de ….
Deme….deme…
İstemem duymak benden vazgeçtiğini…
Ben senden vazgeçmedim çünkü…
Hiçbir şey istemedim senden
Ama şimdi istiyorum
Benden vazgeçme…
N’olur…
Benden vazgeçme…
Dudağındaki o tatlı kıvrılıştan vazgeçme…
O hülyalı bakıştan…
Benden…
Ben….Hiçbir şeyinden…
AYŞEN CUMHUR ÖZKAYA – 14.3.2013
“Dilara Aksoy’un 10.3.2013 tarihli şiirinden etkilenerek yazılmıştır.”
********************************************************************************
Gözlerim kan çanağı
Bir şeyin içinde hiçbir şeyim artık
Ben senin hiçbir şeyinim
Gözlerini kapattığında aklına gelmeyen…
Adımı duyduğunda kalbindeki heyecan olamıyorum
Sesimi duysan, nefesini bir an için tuttuğun olamıyorum
Ben senin hiçbir şeyin olamıyorum
Kalbimdeki tahtı yalnız sana vermekle geç mi kaldım?
Gözüm de yüreğim de başkasını görmez,
Sana gelmek için geç mi kaldım?
Yüreğim keşkeler denizi
Yüzsem, yüzerken boğulsam
Ben senin hiçbir şeyinim
Elini yüreğine koyduğunda orada hissetmediğin…
Ağlıyorum kendi hâlime
Sevdiğimi biliyorsun, kalbindeki heyecan olamıyorum
Sensiz olamadığımı biliyorsun, her şeyin olamıyorum
Bil ki, bunca kırgınlığa, telaşa, yanlışa rağmen
Seni sensiz çok seviyorum
Gözyaşlarımdan yağmur biriktirdim sana
Acele et, üşüme
Üşümene,
Terlemene,
Hasta olmana,
Acı çekmene razı olamam.
Bensiz mutluysan, seni mutsuz edemem,
Kıyamam.
Geç anladım aşkın şefkat dolu hâlini
Sana geç mi kaldım?
Açsan kapıyı, girsem içeri,
Sevsen öyle deli
Her şeyi unutmaya razıyım.
Her şeyin içinde hiçbir şeyim…
Ellerimi uzattığım yerde sensiz kimseyim…
Al beni sevgilim, al beni yanına,
Sensiz ölüm bile ölüm değil,
Al beni yanına,
Gözlerine bakıp da öleyim
Son nefes ise son nefes,
Yeter ki senin yanında öleyim…
Dilara Aksoy